شمشیرامام زمان (عج)

ذوالفقار شمشيري شگرف است كه ابتدا متعلق به رسول اكرم(ص) بود و آن حضرت در جنگ احد وقتي كه شمشير علي بن ابي طالب(ع) در گرما گرم نبرد شكست،آن را به او بخشيد و از همان زمان ايتن شمشير جنبه مقدس پيدا كرد. در وجه تسميه اين شمشير گفته اند: پشت آن خارهاي پست و بلندي مانند ستون فقرات آدمي داشته است.
در مورد منشأ ذوافقار اقوال ديگري هم هست؛ از جمله اينكه در جنگ بدر حضرت علي(ع) آن را پس از كشتن صاحبش عاص بن منبه سهمي به دست آورد، يا جزو هداياي بلقيس به سليمان(ع) بود و يا ذوالفقار در روز بدر به دست پيامبر(ص) رسيد و آن را به حضرت علي(ع) بخشيد. اين شمشير سپس به امام حسن و بعد از او به امام حسين(ع) و سرانجام به حضرت مهدي به ارث رسيد.
از حضرت صادق(ع) درابره وجه تسميه آن به ذوالفقار پرسيدند، حضرت(ع) فرمود: «زيرا اميرالمومنين(ع) ضربتي با آن به هيچ كس نزد مگر آن كه در دنيا از حيات «افتقار» (محروميت) پيدا كرد و در آخرت از بهشت».

منبع: فرهنگ نامه مهدويت